اینفلوئنسر مجازی چیست و چگونه کار می‌کند؟

اینفلوئنسر مجازی یکی از مواردیست که با نزدیک شدن به متاورس، به آرامی می‌تواند جایگزین افراد مشهور و مورد علاقه شما شوند! آیا اصلاً با اینفلوئنسرهای مجازی یا دیجیتالی آشنایی دارید؟

آیا شما نیز ترس از حاکمیت ربات‌ها بر روی زمین، به جای انسان‌ها را دارید؟! در حقیقت اینفلوئنسرهای مجازی اینجا هستند تا به شما یادآوری کنند که فناوری با چه سرعتی تکامل می‌یابد. حتی برای افراد باهوش فناوری در میان ما، ایده انسان نماهای مجازی که بر افراد واقعی و اعمال آنها تأثیر می‌گذارند، باعث ترس و البته کنجکاوی می‌شود.

در این مقاله از وبسایت آلومگ به سوالاتی همچون اینفلوئنسر مجازی چیست؟ چگونه کار می‌کند و چه هدفی دارند؟ پاسخ خواهیم داد. ما همچنین خواهیم دید که چگونه آنها با افراد مشهور واقعی مقایسه می‌شوند و تئوری‌هایی را در مورد آینده آنها بررسی خواهیم کرد.

اینفلوئنسر مجازی چیست؟

اینفلوئنسر دیجیتالی، مانند لیل میکولا (Lil Miquela)، یک شخصیت دیجیتالی است که با استفاده از گرافیک کامپیوتری ساخته شده است. این شخصیت برای شبیه‌سازی ویژگی‌های انسانی و داشتن شخصیتی منحصربه‌فرد، از جمله سوگیری‌ها و خصلت‌های واقعی طراحی شده است و به همین دلیل، به نظر می‌رسد که زنده است و از روی اراده آزاد عمل می‌کند. به زبان ساده، این اینفلوئنسر، یک فرد خیالی است.

در حال به نظر می‌رسد که سه شرط اصلی برای یک اینفلوئنسر مجازی وجود دارد:

1. باید توسط کامپیوتر تولید شود، یعنی یک مدل CGI باشد.
2. باید شبیه شخصیت انسانی باشد.
3. باید بتواند بر تصمیمات مردم تأثیر بگذارد.

این بدان معناست که هر شخصیت خیالی که تا به حال با او ارتباط برقرار کرده‌اید، می‌تواند یک اینفلوئنسر مجازی باشد؛ از مرد عنکبوتی گرفته تا مستر بین. یعنی زمانی که چنین کاراکتری از طریق نرم افزار ساخته شود، حس انسان بودن دارد و بر تصمیمات افراد (به خصوص فعالیت آنلاین و انتخاب خرید) تاثیر می‌گذارد، پس می‌توانید آن را یک اینفلوئنسر مجازی در نظر بگیرید.

درست است که صحبت در مورد ابرقهرمانان بسیار جالب است، اما این چیزی نیست که این مقاله در مورد آن نوشته شده. بلکه هدف اصلی ما، صحبت درباره اینفلوئنسرهای مجازی CGI برای جایگزینی همتایان انسانی خود و حذف محدودیت‌هاست. با توجه به ماهیت آنها، اینفلوئنسرهای مجازی (یا VIs) مزایای زیادی دارند که با یکدیگر به بررسی دقیق آنها می‌پردازیم:

مزایای کار با اینفلوئنسرهای مجازی

1. تا بی‌نهایت قابل استفاده مجدد هستند!

با پیشرفته‌تر شدن متاورس بهتر است بدانید که یکی از بزرگترین انگیزه‌های ایجاد اینفلوئنسرهای مجازی، کاهش هزینه‌های بازاریابی است. اگرچه این مورد نباید تعجب آور باشد، اما به هر حال، اتوماسیونی که مشاغل افراد را از بین می‌برد، چیزی است که همه ما با آن آشنا هستیم. VI ها به سادگی یکی از جدیدترین تکرارهای روند اتوماسیون هستند.

اینفلوئنسر مجازی یا CGI به هیچ وجه نیازی به پرداخت حقوق ندارند و شما می‌توانید آنها را طوری برنامه ریزی کنید که از شما به خاطر دادن «زندگی» به آنها تشکر کنند. در درازمدت، هزینه تایید افراد مشهور بسیار بیشتر از خلق و محبوب کردن یک موجود خیالی است و خوب است دقت کنید که اینفلوئنسرهای دیجیتالی پیر نمی‌شوند و می‌توانند برای همیشه به عنوان یک ابزار بازاریابی آزمایش شده استفاده شوند.

2. بازاریابی Omnichannel را راحت‌تر می‌کنند

از آنجایی که اینفلوئنسرهای مجازی، خوب و دیجیتالی هستند، سازنده می‌تواند هر طور که بخواهد آن را دستکاری کند. برخلاف افراد واقعی، اقدامات VI ها را می‌توان کاملاً بهینه کرد تا به بهترین نحو با هدف سازنده مطابقت داشته باشد. اما هنگام استخدام یک فرد مشهور یا شخصیت عمومی، یک شرکت باید راحتی، نگرانی و خستگی آنها را در نظر بگیرد.

به عنوان مثال، اینفلوئنسر واقعی ممکن است انجام یک صحنه خاص، پوشیدن یک لباس خاص یا رفتن به یک مکان خاص را رد کنند. یک شخصیت CGI هیچ یک از آن دستور کارها یا نیازهای شخصی را ندارد. آنها می‌توانند در هر زمان و به هر شکلی هر چیزی را که می‌خواهید بگویند و انجام دهند. آنها خسته نمی‌شوند و می‌توانند همزمان در چندین مکان حضور داشته باشند و نمایش‌ها و رویدادهای مختلف را انجام دهند. همه این مزایا در نهایت به افزایش تعامل و حفظ کاربر کمک می‌کند و از جهت است که می‌گوییم این تکنولوژی، بازاریابی ominchannel را تسهیل می‌کند.

3. کمتر بحث برانگیز هستند

هرچه تصویر برند یک شرکت با یک سلبریتی مرتبط‌تر باشد، تأثیر بیشتری بر موفقیت یا شکست آن برند می‌گذارد. به عنوان مثال، اگر یک شخصیت عمومی به دلیل جنجال‍های اخیر، مطبوعات منفی را دریافت کند، تمام شرکت‍های وابسته به آنها نیز باید با این واکنش مخالف روبرو شوند.

در مقایسه، اینفلوئنسر مجازی در این حیطه بسیار مناسب‌تر است زیرا هر گونه ترفند تبلیغاتی که انجام می‌دهد، قبل از پخش به دقت برنامه ریزی می‌شود. هر خبری که طرفداران درباره اینفلوئنسر دیجیتالی دریافت می‌کنند عمدی است. پس این مورد صرفاً یک استراتژی است که توسط خود شرکت توسعه طراحی شده است و کمک می‌کند تا رسانه‌ها همیشه یک احساس مثبت کلی در مورد آن شخصیت داشته باشند و البته برندها را از چنین مزیتی مطمئن می‌کند.

مشکلات اینفلوئنسر دیجیتالی

به عنوان موجودات اجتماعی، ما انسان‌ها به طور طبیعی می‌خواهیم احساس ارتباط بیشتری با افراد مشهور و خالقان مورد علاقه خود داشته باشیم. ما به آنها و توصیه‌های آنها اعتماد داریم. پس شاید شما هم بدانید که مشکل زمانی رخ می‌دهد که شرکت‌ها این آواتارهای دیجیتالی واقع‌گرایانه را برای تبلیغات ایجاد می‌کنند اما ماهیت واقعی آنها را برای بینندگان فاش نمی‌کنند.

در حالی که ممکن است خیلی از شما بتوانید به راحتی VIS را از افراد واقعی تشخیص دهید، کسانی مانند بچه‌ها، نوجوانان و افراد مسن، ممکن است نتوانند همین کار را انجام دهند. قبلاً دیده‌ایم که فناوری Deepfake باعث واکنش مشابهی در بین مردم شده است، بنابراین منصفانه است که از شرکت‌ها بخواهیم هنگام کار با یک اینفلوئنسر مجازی شفاف باشند و ماهیت آن را برای مخاطبان خود بازگو کنند.

اینفلوئنسرهای مجازی از سویی دیگر می‌توانند یک مشکل اخلاقی ایجاد کنند. از آنجایی که این شخصیت‌های CGI نمی‌توانند مزه، لمس، بو، دیدن یا شنیدن داشته باشند، همه توصیه‌های آنها اساساً یک عمل تبلیغاتی نادرست است و بر اساس واقعیت نیست.

برای مثال زمانی که یک اینفلوئنسر دیجیتالی کرم از بین برنده آکنه را تبلیغ کند، می‌توانیم بگوییم که این تبلیغ از ریشه اشتباه و غیراخلاقی است زیرا او هرگز آکنه نداشته است و هرگز نمی‌تواند مزایای آن محصول را تشخیص دهد. مهم نیست که این اینفلوئنسرهای مجازی تا چه حد واقعی روی صحنه ظاهر می‌شوند، بلکه مهم این است که تجربیات ادعا شده توسط آنها، واقعی نیستند، بنابراین خریداران را به سادگی گمراه می‌کنند.

اینفلوئنسرهای مجازی و آینده آنها

چه بخواهید چه نخواهید، اینفلوئنسر مجازی به وجود آمده‌اند و ماندگار نیز شده‌اند. این «افراد» جدید که توسط یادگیری ماشینی و الگوریتم‌های هوش مصنوعی ایجاد شده‌اند، بخش زیادی از رسانه‌های مصنوعی را پر خواهند کرد.

استدلالی که VIها در دفاع از خود مطرح می‌کنند این است که آواتارهای دیجیتال ما هویت ما را در یک محیط مجازی مانند رسانه‌های اجتماعی یا متاورس نشان می‌دهند. از این گذشته، ما به سازندگان مورد علاقه خود اعتماد داریم که افرادی واقعی هستند، حتی اگر آنها را فقط از طریق یک صفحه نمایش دیده باشیم. بنابراین در این مورد بین آنها و ابنفلوئنسر مجازی تفاوتی نیست.

صرف نظر از اینکه این استدلال را چقدر منطقی (یا غیر آن) می‌دانید، VIها در انجام کاری که برای انجام آن طراحی شده بودند خوب هستند: تأثیرگذاری بر مردم و به دست آوردن مخاطبان بیشتر. اما بسیار محتمل است که با رایج شدن آنها و محو شدن عامل تازگی، بخشی از جذابیت خود را از دست بدهند.

اینفلوئنسرهای دیجیتالی در طول زمان

همانطور که دیدن و ارتباط گرفتن با شخصیت‌های خیالی در بازی‌های ویدیویی، فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی برای ما عادی است و آنها را تحسین می‌کنیم، دنبال کردن و ارتباط با شخصیت‌های CGI نیز عادی می‌شود. در حقیقت ویژگی‌های اساسی این دو مورد یکسان است، بنابراین اگر مورد دوم به جریان اصلی تبدیل شود، زیاد هم جای تعجب نیست.

اینفلوئنسر مجازی به هیچ وجه یک شگفتی فناوری جدید نیست. چرا که چندین دهه است که از CGI در زمینه‌هایی مانند سرگرمی، آموزش و مهندسی استفاده می‌شود.

تنها نکته جدید و جالب توجه این است که در دنیای امروز، از آنها برای ایجاد اینفلوئنسرهای تبلیغاتی و تاثیر گذاشتن بر افراد واقعی استفاده می‌شود.